Guatemala

4-3 ik had de wekker om 5.30 gezet om de ferry naar La Ceiba te halen maar toen ik al voor de wekker wakker werd, voelde ik al dat het hem niet zou gaan worden. Te weinig slaap en misschien een beetje te veel drank zorgde ervoor dat in nog steeds moe was.
Ik heb de wekker uitgezet en me omgedraaid. Marin was nog geen eens verbaasd dat ik er nog was. Volgens mij was hij als laatste uit alle kroegen op het eiland gezet.
Het was zondag dus het was heerlijk rustig overal, op straat, winkels alleen bij de 5 kerkjes op het eiland was wat leven.
En om 8 bij onze hostal naast onze kamer want er werd een bar gemaakt door een beunhaas en dat moet ie juist op onze vrije zondag doen.
De hele zondag lekker gechild in de schaduw wel te verstaan want het zonnetje was mij te warm en ik was al lichtelijk verbrand.
We hebben ons ontbijt bij ons stamrestaurant gemaakt en tevens onze wensen voor ons avondeten aan de vrouw des huizes door gegeven. De tafel was vanaf 19.30 voor ons gereserveerd en het bier werd klaar gelegd. Ideaal.
S middags wat geinternet, mijn reis uitgestippeld etc. Ik wou nog ff wat wandelen maar na een half uur had ik het wel gehad en dus om gekeerd. Gelukkig kwam een man op een sqaut voorbij die me een lift gaf. Ik was vandaag liever lui dan moe maar is ook wel eens lekker.
In de ferry van s middags had ik geen zin want anders zou ik weer ergens in de midden van de nacht in een vage industriestad zitten dus meteen ff een nachtje bij geboekt.
S avonds nog ff lekker getafeld en een biertje gedaan met Marin en deze keer op tijd ( 23.00 ) naar bed.

5-3 Ik werd wakker van de regen iets waar ik helemaal geen zin in had nu ik met bepakking naar de ferry toe moest. Wel 10 min lopen welte verstaan maar gelukkig klonk de regen erger dan het was. Spullen waren al gepakt dus ff gewassen en Marin wakker gemaakt om afscheid te nemen. Ik heb een hoop lol met die gozer gehad. Heerlijk.
Het was droog op weg naar de ferry en toen ik aankwam stond er al een kleine rij voor de kassa waarin ook Grim, mijn duikmaatje stond. Hij zou vandaag ook naar Copan gaan. De overtocht met de ferry verliep "rustig" dat wil zeggen wat geschommel maar geen overslaande golven.
Met de taxi naar touringcarbedrijf gebracht die ons naar Copan bracht voor 11 dollar.
Het was een perfecte dag om te reizen want heeft zeker de hele ochtend geregend. Het maakte het landschap bestaande uit heuvels, bergen en valleien wel groener maar ook troostelozer. Bovendien viel het afval wat overal langs de weg lag nu meer op. Ik snap niet dat mensen hun afval, soms gewoon zakken vol langs de weg dumpen.
Copan is een mooi en klein plaatsje wat toeristisch is ingesteld wegens de nabij gelegen ruines, welke beschermd werelderfgoed zijn.
Een mooi en schoon hostel voor maar 5 dollar. Daarna ff lekker het stadje in, gechild en bij gekomen van de busrit.

6-3
De wekker ging om 7.00 want ik wilde voor de massa toeristen in Copan zijn, welke om 8 uur opging. Na een bananen met jus ontbijt, een stukje gewandeld naar het park waar het nog lekker rustig was op een paar na. Ik was de eerste in de ruines en meteen geprofiteerd om mooi foto´s te maken, zonder andere toeristen. Dus eerst zo snel mogelijk door alles heen, en vervolgens nog een keer terug voor de details. Gelukkig was wel droog.
Uiteraard ging ik weer als een hollander te keer. Ik was boven aan een ruine maar ik wist niet meer hoe ik er gekomen was dus gewoon maar via de voorkant naar beneden. De mensen van de ruine keken me wel raar aan maar zeiden er niks van.
De ruine is niet zo groot, een paar honderd meter, maar wel indrukwekkend, mede door het gedetailleerde beeld houdwerk in de ruines.
Na een paar uur lopen had ik het wel gezien. Er waren nog niet zoveel toeristen, een stuk of 50 en een buslading, dus het bleef relatief rustig.
Terug in hostel alsnog ontbijt genuttigd. De keuken was gesloten maar er werd wat gebeld en 10 min later gebracht.
Ik werd rond de middag opgehaald door een minivan om naar antigua in hondaras te gaan. Via openbaar vervoer ( lees chickenbus = oude amerikaanse schoolbus ) zou het tien uur duren en zou ik daar s nachts aankomen. Nu duurde het zes uur. Het kostte wel 20 $. Het busje zat vol maar ik ging bewust bij de deur zittten zodat ik een beetje beenruimte had. Er zaten veel amerikaanse jongelui in. Wat een nepvolk. Ze vinden zichzelf zo goed en als amerika is beter. Nou blijf dan daar en ga mij er niet mee lastig vallen.
Maar ze wisten niet hoe een grens werkt: stempel voor honduras uit 'en stempel voor guatemela in. Dat laatste is belangrijker want anders kan je misschien niet het land uit.
De rit ging ook door guatemala-city. Wat een megastad. Heuvels en valleien volgebouwd met grauwe grijze betonnen huisjes. Behalve in centrum want daar staan de kantoren en voedselketens.
Hostel was snel gevonden maar er was niemand van de tours dus kon geen vulkaanbeklimmimg voor de volgende dag regelen.
Ik zat drie hoog in stapel bed dus al mijn spullen voor s nachts naar boven gegooid en toen naar boven. Was ik nog niet naar toilet geweest. Weer naar beneden en omhoog.

7-3
De volgende ochtend hoorde ik dat het meer mogelijk was om naast lava te lopen sinds 2012. Damn. Ik kon wel een actieve vulkaan zien en heel missschien een kleine eruptie, mits het helder was etc. Etc.
Ik raakte aan de praat met amerikaan die er al tienjaar woont endie had slechts 1 spuitende lava gezien, een paar keer een rode gloed en tientalle keren rook. Kortom niet actief dus ik heb deze niet beklommen.
De hele dag een beetje door de stad gewandeld. Het is een mooi stadje met veel historie. Veel gekleurde huisje en kerkenwelke in goede staat verkeren. Ook veel vervallen en imposante ruines van kerken.
Het is wel een duur stadje. Bijna 10 dollar voor een simpele pizza en aangezien we een goede keuken in het hostel hebbe en ik veel honger, sorry trek, had wou ik zelf gaan koken. Mijn kamergenoot vond bet een goed idee dus hebben een mega pan pasta gemaakt welke schoon leeg kwam. Ook meteen onbijt gkocht want was wel toe aan wat hollands.

8-3
De volgende ochtend dus 5 eieren gebakken en met drinkyoghurt een heerlijk ontbijt. Ik heb wel mijn excuses aangeboden aan onze gastvrouw want ontbijt was inclusief ontbijt.

Vervolgens spullen gepakt om met openbaar vervoer naar Lago de Atitlan te gaan. Het is een vulkaan meer om geven door 12 vulkanen.
ik had de plaatsnaam op een papiertje gezet dus bij het bus station werd ik keurig naar de juiste bus gewezen. De meeste spreken geen engels en mijn spaans is te beroerd om hun uitgebreide uitleg te volgen. Als ze het nu gewoon in 1 zin, rustig uitleggen maar bij elke vraag krijg ik eerst een uitgebreid antwoord in ratelend spaans.
MAar ze zijn heel behulpzaam dus tot nu toe nog nooit problemen gehad. Ik moest 3 keer overstappen van bus en elke keer werd ik keurig geroepen en me de juiste bus gewezen.
Bij de grote kruispunten van interamerica ( de grootste snelweg die van noord naar zuid dwars door centraal america gaat ) ontmoeten de bussen elkaar en kan je overstappen.
In de laatste bus ontmoete ik Massi ( een italiaan ) en Joanne ( een deense ) die ook naar hetzelfde plaatje zouden gaan, dus samen op de boot gestapt en een daar een hostel met uitzicht over het meer gezocht.
Ik had een prive kamer voor 6 dollar. Ik had er twee dollar korting afgeluld omdat het tweepersoons bed stuk was en ik op een 1 persoonsbed moest wat voor mij eigenlijk te klein is.
Daarna ff de stad in, gegeten en lekker op het onafgemaakte dak van het hotel gezeten om zonsondergang te genieten. Er was een ook een fitness in de stad waar de muziek van Rammstein klonk. Geweldig dat ze ook hier te horen zijn.
Verder lekker chillen op mijn eigen kamer met tv.
Ik zou de volgende dag weer verder trekken om za en zo de hoogste berg van Middenamerika te beklimmen. Bleef de tour niet door te gaan wegens veiligheidsredenen.
Ik was behoorlijk teleurgesteld want deze trip later doen was geen optie en een andere wilde ik niet. Ik zag in de Lonely planet nog andere organisaties staan die de trip aanboden dus mischien zou het toch nog lukken.

9-3

De volgende dag met de bus naar Xela gegaan. Er was een man die mij keurig vertelde welke bus ik het beste kon pakken die me het snelste en zonder overstappen er bracht. Ik heb nog ff geslijmd bij de buschauffeur die een paar woordjes engels sprak en probeerde een gesprek te voeren. Rond de middag kwam ik in Xela aan.
Waar ik aankwam was ook een markt. Elke stad heeft wel een hal met allemaal kraampjes en een hoek van de stad met allemaal kraampjes, stalletjes, hoekjes etc. Maar dit was wel de grootste en krapste welke ik tot nu toe gezien heb.
Vervolgens een minibusje gepakt die me naar het centrum bracht. Toen ik een parc met een mooie kerk bracht, dacht ik dat het het centrum was en ben ik uitgestapt. De kaart in de LP klopte van geen kant en ik snapte er niks van. Bleek ik een heel eind van het echte centrum af te zijn. Naar een wandeling van een half uur eindelijk het centrum bereikt.
Nu klopte de kaart perfect en een hostel was snel gevonden. Daar was ook toevallig een ierse, Mary, die zelfde trip zou gaan doen als mij en was ook behoorlijk teleurgesteld dat het niet door ging.
Echter was er aan de andere kant van het block ook een lokale organisatie die de tour aanbood. Na wat gebel waren we met z`n drieeen dus de trip gaat door. En morgen vertrekken dus volgens planning. Vervolgens mary gehaald dus zij was nr 4.
Toen ff de stad in: backpack laten maken, handschoenen en muts gehaald want het scheen wel aardig koud te zijn bovenop een berg.
S avond met Christina ( een estlandse ) en Anna ( een duitse ) uiteten geweest. Christina was nodig toe aan vlees en dat vond ik een goed idee.
Ergens in het centrum een tent opgezocht en me volgegeten met biefstukschotel ofzo.
Daarna nog naar een bar waar een bandje speelde. De zangeres was een lange blonde meid. Dat moet te bereizen zijn vanuit nederland en dat klopte. Ze was een duitse.
Aan de bar willekeurig een biertje van de kaart besteld: Michabelle ofzo iets.
Ik krijg halve liter bierpul met een bruine vloeistof met ijs, en een biertje. Het bruine spul smaakt naar waterige koude tomaten cup-a-soup en dan nog vreselijk zout.
Het biertje moest je erbij gieten maar de smaak veranderde niet. De helft opgedronken en toen het biertje, wat lekker smaakte, toe.
Ook Mary kwam ik terug dus die zou morgen niet fit zijn.
10-3
Vroeg de wekker gezet en mijn spullen voor de hike in de tas gestopt. Ik nam zo min mogelijk mee.
Mary zou om 6.00 bij hostel zijn maar kwam niet opdagen. Ik werd wel opgehaald en naar andere touroperator gebracht waar twee zwitserse zaten te wachten.
Na tent, slaapzak, matje en voedsel gekregen te hebben, met onze gids Louis, een bus gepakt.
Na een paar uur in de bus en inmiddels al op 3.000 m uitgestapt om aan onze tocht naar het hoogste punt van Midden amerika, de slapende vulkaan Tajumulco te gaan.
De top ligt op 4222 m. We zouden overdag naar 4.000 m gaan om tentjes op te zetten, en dan zonsondergang vanaf de top te zien.

Het was een beste klim. Eigenlijk de hele weg 15 tot 30 graden helling en soms zelfs handen en voeten werk. Bovendien merkte ik wel dat de hoogte en minder zuurstof het extra zwaar maakte. Bovendien 15 tot 20 kg bagage. Gelukkig was ik niet de zwakste schakel. Bpvendien ging het steeds beter naarmate we vorderde. Het eten tijdens de tocht was prima. Zelfs fruit gegeten.
Het uitzicht tijdens tocht was adembenemend: valleien met huisjes en akkertjes met op de achtergrond de bergen en vulkanen met de toppen in de wolken.
Aan het eind van de middag waren we op4000 m om op een veldje tussen bomen onze tentjes op te zetten.
Louis en ik zijn nog de laatste 222 m meter om hoog geklauterd om zonsondergang te zien. Erg indrukwekkend zo vanaf hoogste puntje in de omgeving en boven de wolken.
Toen ik donker weer terug glijen en klauteren. Bovendien was het ni wel echt koud. Ik was blij dat de meiden al vuur hadden gemaakt. Ik was echt kapot en wou zo snel mogelijk naar slaapzak dus na spaghetti er meteen in. Het was zo koud in de tent dat ik mijn adem zag dus ik hield t shirt aan.
Lekker een tijdje geslapen.

11-3

Om 0400 eruit voor zonsopgang. Wanten en regenjas aan en muts op. Dit had ik allemaal gekocht na een tip enwas ik nu wel heel blij mee. Het was weer klimmen en klauteren naar de top maar nu in donker. Boven onder genot van warme chocomel de zonsopgang gezien. Mooi hoor. We konden ok de twaalf vulkanen van Atitlan zien waaronder een die behoorlijk rookte. Ook de schaduw van

Bergen op de wolken is erg mooi. Na bakkie cornflakes tentje ingepakt en weer terug gegaan. Rond de middag waren we beneden en na een drukke busrit terug in het hostel.
Het was weekend en daarom zitten al bussen vol. Vier per rij, dan nog twee er tussen met 1 bil op de bank en dan nog een staande ertussen. Kortom om vallen kan je niet.

S avonds was er nog kerkelijke happening. Aaan weerszijden van de straat stonden mensen in paars of zwart gewaad met kaarsen.onder begeleiding van vuurwerk, wierook en muziek werd een soort praalwagen met maria de straat door gedragen.

12-3
Na een heerlijk en lange nacht vroeg wakker zodat ik een vroege bus kon pakken om een naar het midden van guatemala te gaan. Bij het overstappen bijna mij backpack gejat omdat een gestresste amerikaan het voor zijn tas had aangezien. Gelukkig kon ik voorkomen dat taxichauffeur ermee vandoor ging. Mijn taxichauffeur kon het beroemde nederlandse trio bij ac milan en Johan cruijf.
Hij bracht me naar de ander kant kan van de stad dus het was niet te lopen.
Vandaar een bus naar Coban.
Daar aangekomen kon de hostels van uit de lonely planet niet vinden dus koos er maar eentje.
Het leek wel een cel waarin ik kwam- een betonnen hok met bed, stoel en tafel en geen stopcontact dus foon moest bij portier worden opgeladen.bovendien was het bed behoorlijk uitgezakt en ranzig.
Er waren veel locals dus had het idee dat het meer een sexmotel was.

Diezelfde avond een rondje door de stad gelopen en toen kwam ik wel een leuk hostel tegen dus daar meteen een bed geregeld. Bovendien was de eigenaar zo aardig en sprak ook aardig engels dus meteen maar een tour geregeld. Waar ik naar toe wou, was lastig met openbaar vervoer te bereiken dus maar grof geld uitgegeven. 35 dollar voor een dagje vermaak incl. transport.

13-3
Ik werd rond 7 uur opgehaald voor de tour. Het duurde 3 uur voordat we er waren waarbij we de helft over onverharde wegen reden. Soms was de weg zo slecht dat het eerder op parijs-dakar leek dus onze minibus had het best zwaar.
Uit eindelijk bij Semuc Champey ( spelfouten ondervoorbehoud ) aangekomen.
Hier stroomt de kristal helder blauwe rivier over terrasjes.
Heerlijk om te dobberen en te zwemmen.
Daarna nog ff naar grotten in de buurt maar die waren niet zo bijzonder.
Na een pittig rit terug waarbij we soms het busje uitmoesten omdat hij anders niet omhoog kwam, terug naar mijn nieuwe hostel.
Ik had heerlijk een kamer voor mij alleen dus relaxed. S avonds lekker duur gegeten. 5 euro voor een megabord met overheerlijke spaghetti

14-3
Toen ik wakker werd bleek het al 8 uur te zijn. Ik besloot om toch maar met een bus naar de volgende plek te gaan. Toen dit niet meer bleek te kunnen, toch maar met openbaar vervoer wat achteraf perfect verliep. Een iets langer reistijd, 6 ipv 5 uur maar wel de helft goedkoper, 11 dollar ipv 22.
In het hostel aangekomen, kwam ik 3 oude bekenden tegen. Erg leuk om hun reis avonturen te horen.

15-3
Vandaar naar Tikal, een van de mooist zo niet te mooiste Maya ruines.
We ( 20 personen ) werden om 4.30 opgehaald. Zo waren we rond 6.00 in het park zodat het heerlijk rustig was zonder andere toeristen.
Sorry ik ben een beetje moe van het typen want liep wat op achter, maar Tikal in 1 woord- indrukwekkend, prachtig en imposant.
Zie de foto's

16-3

Ff een dagje niks. Ik heb nog genoeg tijd voor wat ik wil doen dus ff een dagje gaan uitzoeken wat ik wil, foto's doen, was laten doen en chillen.